Επιστημονικά υπεύθυνος σε ιατρική εταιρεία. Υποχρέωση αποδεδειγμένης διετούς άσκησης ειδικότητας. Άρση του περιορισμού άρθρο 11 αρ. 1 ε του 84/2001 Π.Δ.

Σύμφωνα με το υπ’ αριθμ. 84/2001 Προεδρικό Διάταγμα, ως ισχύει σήμερα και αφορά τη Λειτουργία Ιδιωτικών Φορέων Παροχής Υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, και πιο συγκεκριμένα στο άρθρο 11 αρ. 1 ε,

»για κάθε παροχή υπηρεσίας Π.Φ.Υ ορίζεται, ως επιστημονικά υπεύθυνος, ιατρός (ή οδοντίατρος) εταίρος ή άλλος ιατρός, αντίστοιχης ειδικότητας, που έχει αποδεδειγμένη διετή τουλάχιστον άσκηση στην ειδικότητα και άδεια για τη χρήση του ειδικού επιστημονικού εξοπλισμού, σύμφωνα με τα οριζόμενα από τις ισχύουσες εκάστοτε ειδικές διατάξεις και από τις διατάξεις του παρόντος». Το άρθρο αυτό δε φαίνεται μέχρι σήμερα να έχει αλλάξει.

Όμως, την παραπάνω παράγραφο του Προεδρικού Διατάγματος έρχεται να καταργήσει ερμηνευτικά ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, όπως προκύπτει από το από 05/07/2012 απόσπασμα πρακτικών συνεδριάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών στο οποίο αναφέρεται ότι »Στη συνεδρίαση στις 5/7/2012 το Διοικητικό Συμβούλιο του ΙΣΑ, συζήτησε το θέμα «των επιστημονικά υπευθύνων σε Π.Φ.Υ όσον αφορά την προϋπόθεση της διετούς άσκησης της ειδικότητας» και μετά από γνώμη της νομικής υπηρεσίας δέχτηκε ότι ο συγκεκριμένος περιορισμός που αφορά στη δυνατότητα του νέου γιατρού να αναλάβει την επιστημονική υπευθυνότητα μετά από διετή άσκηση από την απόκτηση της ειδικότητας σε φορέα Π.Φ.Υ έχει καταργηθεί, αφού ο συγκεκριμένος περιορισμός δεν διατηρήθηκε σε ισχύ με Π.Δ. εκδοθέν εντός της προβλεπόμενης ημερομηνίας τεσσάρων (4) μηνών από την έκδοση του Ν. 3919/2011 (προβ. σχετ. ΠΕ ΣτΕ 126/2011)».

Η γνώμη της νομικής υπηρεσίας του Ιατρικού Συλλόγου, που υιοθετεί το υπ’ αρ. 27/2012 Πρακτικό Επεξεργασίας του ΣτΕ σε συνδυασμό με το υπ’ αρ. 126/2011 Πρακτικό Επεξεργασίας του ίδιου δικαστηρίου και τις συνταγματικές επιταγές του άρθρου 5 του Συντάγματος (επαγγελματική ελευθερία) βασίζει όλη την επιχειρηματολογία της στο Ν. 3919/2011 που αφορά το «άνοιγμα των επαγγελμάτων». Από τη σχετική εισηγητική έκθεση του Νόμου αυτού προκύπτει ότι η έκδοσή του υπαγορεύθηκε από την «… ανάγκη αποκαθάρσεως της ισχύουσας νομοθεσίας που διέπει την πρόσβαση σε επαγγέλματα και την άσκησή τους από πλήθος αδικαιολόγητων ρυθμίσεων περιοριστικών της επαγγελματικής ελευθερίας …», οι οποίες περιέχονται σε διατάξεις που «… είναι όχι απλώς περιττές, αφού δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η ύπαρξή τους, αλλά κυριολεκτικά επιζήμιες για την εθνική οικονομία, εξαιτίας των άχρηστων περιορισμών που επιβάλλουν και των εμποδίων που δημιουργούν στην ανάπτυξη επαγγελματικών δραστηριοτήτων …». Οι περιορισμοί αυτοί, σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 1. καταργούνται τέσσερις μήνες μετά τη δημοσίευσή του, δηλαδή στις 02/07/2011. Τέλος, όπως κρίθηκε (πρβλ. σχετ. ΠΕ 27/2012) από τις παραπάνω διατάξεις του Ν. 3919/2011 προκύπτει ότι μετά την εκπνοή της τετράμηνης προθεσμίας του άρθρου Ζ παρ. 1 και 4 (μετά δηλαδή την 2-7-2011). δεν είναι πλέον ανεκτή από το νομοθέτη η διατήρηση των περιορισμών.

Κατόπιν των ανωτέρω, συνάγει και ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών ερμηνευτικά ότι η διάταξη του άρθρου 11 αρ. 1ε, που αφορά τον επιστημονικώς υπεύθυνο στις ιατρικές εταιρείες παροχής Π.Φ.Υ. έχει καταργηθεί όσον αφορά την υποχρεωτική άσκηση τουλάχιστον διετούς ειδικότητας του ιατρού. Πλέον δηλαδή, επιστημονικά υπεύθυνος φορέα Π.Φ.Υ. μπορεί να είναι και ιατρός έστω κι αν είναι στα αρχικά ακόμα στάδια της ειδικότητας, ή κι αν ακόμα δεν έχει ξεκινήσει την ειδικότητα.